Iba-iba nga ang papel na ginagampanan ng bawat tao. Tulad ko. Dati-rati 10 pa lang ng gabi tulog nako. Madaling araw pa lang gising na ako. Totoo nga kasi yong sabi ng matatanda na magaan ang buhay kung maaga ang gising. Ang ganda kasi eh, nalalahanghap mo ang konting hamog bago man lang kulapulan ng malagim na usok. Dairy crème na natutunaw sa mainit na pandesal na lako ni pepeng silat’, umuusok na kape, puto’t kutsinta, champorado, malapot na gatas, sinangag, tuyo, at mga kapitbahay na nagwawalis sa kalsada. Maaliwalas ang lahat, at parang laging may dalang pag-asa ang sumisikat na araw. Sarap mag-almusal.
”..Almusal din ang gamot pag nahihilo na’ko sa puyat kaka chat. Hehe. Sinusubukan ko ulit kasi na magsulat baka sakaling palarin at maging tagapagmana ni Juan Ekis. Sa madaling araw ako kumakatha. Mahirap din kasing maglagom. Kung bakit kasi nasunog ko pa yong iba kong nasulat. Nakakadiskurahe kasi na pati sa pagsusulat ginapang na rin ng palakasan, “red tape” ika nga. Lintek at Putek!
Matagal-tagal na rin akong hindi nagsusulat. Na-adik lang ako sa internet, heto na. Kinakapos na ako ng mga talasalitaan. Hirap kong maapuhap ang mga batayang alituntunin sa pagsulat at pagsasanaysay. Subalit nakakatuwa at maganda ang pakiramdam kapag natatapos ko ang isang kuwento. Kahit papaano, may libangan na ako sa tuwing walang nagpapa-assemble ng PC.
Minsan bigla akong ginutom sa madaling araw, bumili ako ng 50 pesos na pandesal sa Dimasalang bakery, nagtimpla ng isang pitsel na kape at kumain na parang bibitayin nung araw na yon. Solve!
Noong nasa probinsiya pa ako, hindi pwedeng mawala sa kwento ang A.M. radio. Alas kuwatro palang nag madaling araw ay tumutugtog na ang Romeo Quiñones at Joel Trinidad ng kapitbahay namin. Pasusundan naman ito ng Rod Navarro ni tatang sa alas singko. Nakabisado ko tuloy ang mga patalastas na United Amerikan Tiki-Tiki, Liwayway Gawgaw, Rufina Patis, at iba’t-ibang tatak ng sardinas, fertilizer,pamatay kulisap, at kontra-bulate. Sa tuwing dadalhin ako ni inang sa bukid para magdamo sa sibuyasan ay nandoroon pa rin ang radyo. Karakter na karater sa akin ang munting transistor na yon na kung saan araw-araw kong napapakinggan ang mga “pelikulang para sa tenga” tulad ng love story sa alas 10 ng umaga, Ang pakikipagsapalaran ni Emok, Magnun, Kapitan Kidlat, Zimatar, Ibona, Ito ang palad ko sa alas tres, Daniel Bartolo at Gabi ng Lagim sa gabi. Nasubaybayan ko rin si Rontonton at Ang manok ni San Pedro sa radyo Veritas. At syempre, sino ang makakalimot sa mala-alamat na Johnny Midnight, ang ”Toning Water”. Labis ang inis ko noon kapag ginigising ako sa madaling araw para lang laklakin ang dinasalang “tubig”. Hay naku, nalalaman tuloy ang edad ko. Hehe.
Kasama sa tipikal kong umaga ang pag-tutbras at pagpasok ng Eskuwelahan. Makapal kung pahiran ako ni tatang ng kanyang “three flowers pomade”. Tingin tuloy sa akin ay naligo sa kawali. Nanggigitata at kintab na kintab ang aking buhok. Nasisilaw ang bagong lipad na ibong-bahay. Kainiss! Lalo akong badtrip kapag sa eskuwelahan pa lang ay ginugudtym na ako. Malamig kasi sa umaga at isang guhit mo lang sa aking balat ay sumusulat. Hehe, ewan ko kung bakit ganon. Mamya ay kakantahin na sa akin ang”
”..may dumi-dumi sa ulo,ikakasal sa linggo
inalis inalis kakasal sa Lunes..”
Ang balat ng white rabbit candy nasa ulo ko na pala. Ang mga buset! Syempre, ang walang kamatayang “Bayang Magiliw” at “Panatang Makabayan” ang unang seremonya sa skul. Maglilinis. Pag-iigibin. Ipapabanot ni Mr. Banot ang mga talahiban at damuhan. Umagang-umaga may nag-aaway na kaklase ko. Kahit nasa klasrum na’y maiingay pa rin. Ugat-ugatan na si Madam Untalan. Yehey! Recess na. Bubunutin ang diyes sentavos para ipambili sa pamosong Nutriban.
Simple lang ang buhay noon. Pag-uwi ko nga galing sa skul, laro taym na.
Naaalala mo pa ba ang tumbang preso? E yung taguang bato,agawang panyo,takip silim, luksong lubid at tinik,chinese garter, jackstones, trumpo, saranggola, sipa, siyatong, piko at sungka? Yong simple lang? Bato bato pik, pitik bulag, jack en poy,open the basket, patintero, taguan pung, sawsaw suka, at yong mataya-taya.
Hay naku, tigilan na natin yan. Madaling araw na at Umaga na mamaya. Teka ha, bibili lang ako ng pandesal at dairy crème sabay timpla ng kape mamaya. 'Kelangan pa bang imemorize yan?' 'Lam mo na yan!~
”..Almusal din ang gamot pag nahihilo na’ko sa puyat kaka chat. Hehe. Sinusubukan ko ulit kasi na magsulat baka sakaling palarin at maging tagapagmana ni Juan Ekis. Sa madaling araw ako kumakatha. Mahirap din kasing maglagom. Kung bakit kasi nasunog ko pa yong iba kong nasulat. Nakakadiskurahe kasi na pati sa pagsusulat ginapang na rin ng palakasan, “red tape” ika nga. Lintek at Putek!
Matagal-tagal na rin akong hindi nagsusulat. Na-adik lang ako sa internet, heto na. Kinakapos na ako ng mga talasalitaan. Hirap kong maapuhap ang mga batayang alituntunin sa pagsulat at pagsasanaysay. Subalit nakakatuwa at maganda ang pakiramdam kapag natatapos ko ang isang kuwento. Kahit papaano, may libangan na ako sa tuwing walang nagpapa-assemble ng PC.
Minsan bigla akong ginutom sa madaling araw, bumili ako ng 50 pesos na pandesal sa Dimasalang bakery, nagtimpla ng isang pitsel na kape at kumain na parang bibitayin nung araw na yon. Solve!
Noong nasa probinsiya pa ako, hindi pwedeng mawala sa kwento ang A.M. radio. Alas kuwatro palang nag madaling araw ay tumutugtog na ang Romeo Quiñones at Joel Trinidad ng kapitbahay namin. Pasusundan naman ito ng Rod Navarro ni tatang sa alas singko. Nakabisado ko tuloy ang mga patalastas na United Amerikan Tiki-Tiki, Liwayway Gawgaw, Rufina Patis, at iba’t-ibang tatak ng sardinas, fertilizer,pamatay kulisap, at kontra-bulate. Sa tuwing dadalhin ako ni inang sa bukid para magdamo sa sibuyasan ay nandoroon pa rin ang radyo. Karakter na karater sa akin ang munting transistor na yon na kung saan araw-araw kong napapakinggan ang mga “pelikulang para sa tenga” tulad ng love story sa alas 10 ng umaga, Ang pakikipagsapalaran ni Emok, Magnun, Kapitan Kidlat, Zimatar, Ibona, Ito ang palad ko sa alas tres, Daniel Bartolo at Gabi ng Lagim sa gabi. Nasubaybayan ko rin si Rontonton at Ang manok ni San Pedro sa radyo Veritas. At syempre, sino ang makakalimot sa mala-alamat na Johnny Midnight, ang ”Toning Water”. Labis ang inis ko noon kapag ginigising ako sa madaling araw para lang laklakin ang dinasalang “tubig”. Hay naku, nalalaman tuloy ang edad ko. Hehe.
Kasama sa tipikal kong umaga ang pag-tutbras at pagpasok ng Eskuwelahan. Makapal kung pahiran ako ni tatang ng kanyang “three flowers pomade”. Tingin tuloy sa akin ay naligo sa kawali. Nanggigitata at kintab na kintab ang aking buhok. Nasisilaw ang bagong lipad na ibong-bahay. Kainiss! Lalo akong badtrip kapag sa eskuwelahan pa lang ay ginugudtym na ako. Malamig kasi sa umaga at isang guhit mo lang sa aking balat ay sumusulat. Hehe, ewan ko kung bakit ganon. Mamya ay kakantahin na sa akin ang”
”..may dumi-dumi sa ulo,ikakasal sa linggo
inalis inalis kakasal sa Lunes..”
Ang balat ng white rabbit candy nasa ulo ko na pala. Ang mga buset! Syempre, ang walang kamatayang “Bayang Magiliw” at “Panatang Makabayan” ang unang seremonya sa skul. Maglilinis. Pag-iigibin. Ipapabanot ni Mr. Banot ang mga talahiban at damuhan. Umagang-umaga may nag-aaway na kaklase ko. Kahit nasa klasrum na’y maiingay pa rin. Ugat-ugatan na si Madam Untalan. Yehey! Recess na. Bubunutin ang diyes sentavos para ipambili sa pamosong Nutriban.
Simple lang ang buhay noon. Pag-uwi ko nga galing sa skul, laro taym na.
Naaalala mo pa ba ang tumbang preso? E yung taguang bato,agawang panyo,takip silim, luksong lubid at tinik,chinese garter, jackstones, trumpo, saranggola, sipa, siyatong, piko at sungka? Yong simple lang? Bato bato pik, pitik bulag, jack en poy,open the basket, patintero, taguan pung, sawsaw suka, at yong mataya-taya.
Hay naku, tigilan na natin yan. Madaling araw na at Umaga na mamaya. Teka ha, bibili lang ako ng pandesal at dairy crème sabay timpla ng kape mamaya. 'Kelangan pa bang imemorize yan?' 'Lam mo na yan!~
No comments:
Post a Comment